4.2.2. Παροχές σε είδος
Οι παροχές σε είδος αποτελούν συνηθισμένη πρακτική στη σύγχρονη πραγματικότητα και συνήθως έχουν τη μορφή παροχής φορητού υπολογιστή, πληρωμένου κινητού τηλεφώνου, μεταφορικού μέσου, κλπ. , κρύβουν όμως και κάποιους κινδύνους. Ο νόμος διακρίνει δυο ειδών τέτοιες παροχές, αυτές που καλύπτουν άμεσες δαπάνες για τις ανάγκες της επιχείρησης και αυτές που γίνονται για να διευκολύνουν την εκτέλεση της σύμβασης εργασίας. Σε κάθε περίπτωση το κριτήριο για το αν αποτελούν μισθολογική παροχή ή όχι βρίσκεται :
- Στο αν δημιουργούν ωφέλεια για το μισθωτό, υπέρμετρη σε σχέση με την εξυπηρέτηση της ανάγκης της επιχείρησης.
- Στο αν η παροχή συμβάλλει άμεσα στην πραγματοποίηση ή στη διευκόλυνση της εκτέλεσης της εργασίας ή καλύπτει δαπάνες, γιαί αποτελεί απόκλιση από την καταρχήν μισθολογική φύση της παροχής.
Η ερμηνεία των παροχών σε είδος γίνεται πολλές φορές από το Δικαστήριο ή από το νομοθέτη αναλόγως πρός την φορολογική πολιτική που ακολουθείται και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια εξαρχής.
4.3.Άλλες Υποχρεώσεις του εργοδότη
4.3.1. Ασφάλεια των εργαζομένων (Ν. 1568/85, οδηγία 89/391/ΕΟΚ).
Βασική υποχρέωση του εργοδότη είναι να τηρεί τους κανόνες ασφαλείας στο χώρο εργασίας, όπως αυτοί ορίζονται από την αντίστοιχη νομοθεσία. Ειδικότερα :
- Να λαμβάνει κάθε μέτρο που απαιτείται ώστε να εξασφαλίζεται η σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων αλλά και των τρίτων που παρευρίσκονται στους τόπους εργασίας.
- Να λαμβάνει υπόψη κάθε υπόδειξη των τεχνικών και υγειονομικών επιθεωρητών εργασίας και γενικά να διευκολύνει το έργο τους μέσα στην επιχείρηση.
- Να επιβλέπει την ορθή εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
- Να μεριμνά για την προληπτική και περιοδική επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων εξειδικευμένα, με βάση τους κάθε φορά επαγγελματικούς κινδύνους στους οποίους εκτίθενται.
- Να παίρνει συλλογικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων για την πρόληψη των επαγγελματικών κινδύνων.
- Να ενημερώνει τους εργαζόμενους για τους επαγγελματικούς κινδύνους από την εργασία τους και για τη νομοθεσία που ισχύει σχετικά με την υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας και για τον τρόπο εφαρμογής της στην επιχείρηση.
